“Ik liep met mijn kind in de Maxi-Cosi het sollicitatiegesprek binnen en werd aangenomen”

Mirjam de Vetten - Verpleegkundige Zorg Thuis, De Hoven Delft

Mirjam heeft een bruisende persoonlijkheid die aanstekelijk werkt. Ze is 47 jaar en woont samen met haar 2 kinderen in Maassluis. Ze heeft het nodige meegemaakt, zowel in haar carrière als privé. Dat weerhoudt haar er niet van om vol in het leven te staan. 

Het klappen van de zweep  

Mirjam begon haar carrière als woonbegeleider bij het Leger des Heils in Rotterdam. Lange tijd werkte ze onverschrokken in de dak- en thuislozenwereld tot ze moeder werd. Ze wilde een andere werkplek die beter te combineren was met het moederschap. Ze stapte over naar de zorg en haalde haar diploma verzorgende (VIG-IG), kort voor verzorgende individuele gezondheidszorg. Ze legde zich toe op de zorg voor ouderen met beperkingen van geestelijke vermogens, ook wel psychogeriatrie (PG) genoemd. Het werken op steeds dezelfde afdeling maakte dat ze haar carrière nogmaals overdacht en ze stapte op.  

Honger naar de persoon achter het mens  

In 2013 liep Mirjam met een Maxi-Cosi aan haar arm een sollicitatiegesprek bij Pieter van Foreest binnen en werd aangenomen. Met een zucht van verlichting vertelt ze dat ze op haar plek is. “Ik heb een enorme honger naar de persoon achter het mens.” Ze ziet in iedereen wat leuks. Is iemand vaak boos? Dan wil zij weten waarom. “Boosheid is een symptoom, daar zit altijd iets achter.”  

Verbeteren van zorg  

Sinds februari dit jaar is Mirjam gediplomeerd verpleegkundige en heeft ze haar dagelijkse werkzaamheden uitgebreid met verpleegkundige taken. Maar Mirjam wil meer, dus start ze in september met de opleiding hbo-v bij De Haagse Hogeschool. Mirjam ziet dat er in de thuiszorg steeds complexere vraagstukken zijn, ook op het gebied van psychogeriatrie. Ze is blij dat ze expertise heeft op dit gebied en ziet mogelijkheden om onze divisie Zorg Thuis te verbeteren. Een dame met visie en lef.  

Puzzelen  

Het werkgebied van Mirjam ligt rond winkelcentrum De Hoven in Delft. Samen met een collega doet ze de planning van de huisbezoeken. Dat is nog best een puzzel. Iemand met diabetes die voor het ontbijt geprikt moet worden, is als eerste aan de beurt. Bijvoorbeeld gevolgd door iemand die steunkousen nodig heeft om te lopen. Mirjam doet haar best om naast de verpleegkundige taken ook persoonlijke aandacht te geven. “Al is dat wel moeilijk als mijn volgende cliënt op tijd bij een afspraak moet zijn,” verzucht Mirjam.  

Ik geef je nog wel een seintje als ik boven ben  

Mirjam doet uiteenlopend werk, van de verzorging die iemand niet meer zelfstandig uit kan voeren tot verpleegkundige handelingen. Soms treft ze iemand aan die overleden is of moet ze een ambulance bellen vanwege een acute situatie. “Ik weet nooit wat de dag me brengt.” Zo verzorgde ze een man met een terminale longziekte. Omdat hij wist dat hij niet meer beter zou worden had hij gekozen voor levensbeëindiging. Hij vroeg Mirjam bij het laatste bezoek om koffie met hem te drinken in plaats van zorg te leveren. Bij het afscheid zei hij: “Ik geef je nog wel een seintje als ik boven ben.” “Later die middag fietste ik langs zijn huis en zag ik de lijkwagen staan. “Dat is best confronterend,” zegt ze geëmotioneerd.  

Koffie!  

Ze neemt haar werk niet mee naar huis, dat heeft ze inmiddels wel geleerd. “Lopen met mijn hond is het moment om mijn hoofd leeg te maken. En koffie drinken!” zegt ze lachend. Soms drinkt ze koffie met haar collega’s, zodat ze die even ziet om bij te praten. En als het kan ook met een cliënt die bij het afscheid vraagt: “Blijft u nog heel even voor koffie? U bent de enige die ik vandaag zie.”

Pas jij bij Pieter van Foreest? Vind je vacature